OVER MIJ
Nu ik terug kijk op mijn leventje tot nu toe dat zo'n 34 jaar geleden begon, kan ik zeggen dat ik echt wel over grenzen heen ben gegaan . Maar dat had ik niet door, en ik wist mijn gevoelens goed te verbergen door altijd maar bezig te zijn met afleiding in de vorm van sport en sociale contacten en vooral veel te blijven lachen. En dat met het volgende doel: NIET HOEVEN VOELEN EN MEZELF BEWIJZEN OM GEZIEN TE WORDEN!
Die prestatiedrang en leven vanuit mijn hoofd ontstond vooral toen mijn ouders plots gingen scheiden. Ik was toen 12 jaar, en ik had net het eerste jaar op mijn middelbare school afgerond. Na de zeer onverwachte scheiding ging ik gewoon mee in de nieuwe flow van de veranderende gezinssituatie. Ik dacht 'dit hoort zo en ik moet hier in mee gaan!'. Dat was ook tegelijkertijd mijn kracht: flexibel zijn en me aanpassen aan mijn omgeving.
Maar ondanks dat ik me goed kon aanpassen en dus door ging met mijn leven als een heel vrolijk meisje gingen mijn schoolcijfers in een jaar tijd hard achteruit. Onbewust was de scheiding best wel een ingrijpende verandering met vele gevolgen. Ik dacht na over dingen waar mijn vriendinnetjes nooit over na hoefden te denken, zoals waar ga ik vandaag naar toe? Wie gaat er met ons op vakantie dit jaar?
Omdat ik zo vrolijk was en daar zelfs bijnamen voor kreeg als 'het zonnetje in huis' en 'lachebekkie' leek het voor de buitenwereld ook alsof er niks aan de hand was. Totdat, zo'n half jaar later ik in de biologieles alleen maar uit het raam aan het staren was naar buiten. Dit was voor mij heel normaal geworden, maar voor de leraar niet. Hij riep mij op en haalde me uit de les en hij zei: 'Ik zie dat het niet zo goed met je gaat, klopt dat?'. Voor het eerst barstte ik in huilen uit.
Zo'n moment dat iemand mij 'echt zag' was voor mij zo waardevol dat het me alsnog aangrijpt. Ik ging na overleg met mijn ouders een niveautje lager en dat maakte het allemaal iets makkelijker voor mij. Ik hoefde niet meer zo hard te werken, maar kon me meer focussen op wat ik leuk vond en wat ik goed kon. Ik ging heel veel sporten, en won ontzettend veel wedstrijden met korfbal en tennis. Daar lag mijn focus, zoveel mogelijk winnen!

Op een gegeven moment vertelde mijn vader dat hij heel graag vrijwilligerswerk zou willen doen in Afrika. Ik werd dolenthousiast en ik zei dat ik dat ook wilde doen. We gingen samen op zoek en vertrokken een jaar later naar Zuid-Afrika waar we gingen werken in een weeshuis met getraumatiseerde kinderen. Voor het eerst ging ik op avontuur voor een langere tijd. Daar besefte ik me hoe bijzonder het was om op eenzelfde manier van betekenis te zijn voor anderen zoals de leraar dat voor mij was. Ik ontwikkelde in een korte tijd met deze kinderen een bijzondere vertrouwensband. En ik besloot een jaar later terug te gaan maar ook in een ander land en project te werken. Die keer ging ik alleen en voor een wat langere periode. Mijn zelfvertrouwen groeide doordat ik zelfstandig op pad ging. Het was spannend, maar ik was heel gedreven want ik had een doel! Ik ontdekte steeds meer wat ik wilde en sloeg het pad in van sociaal werk, psychologie en coaching.

UIT MIJN HOOFD, IN MIJN LIJF
Zo'n 10 jaar geleden leerde ik mijn huidige vriend Marko kennen. Door hem leerde ik om nog meer uit mijn comfortzone te gaan en risico's te nemen door meer avontuur op te zoeken en nieuwe dingen te doen. Dat vond ik fantastisch. Toch besefte ik me op een gegeven moment: 'het leven gaat aan mij voorbij, en ik voel niet echt dat ik ergens van kan genieten!' Ik zag tijdens de vele reizen die we samen maakten hoe intens mijn vriend ergens van kon genieten, terwijl ik al bezig was met de volgende activiteit in mijn hoofd. Dat had ik mezelf zo aangeleerd. Toen ik me daar bewust van werd besloot ik naar een therapeut te gaan met als doel 'Ik wil leren voelen!'. En daar begon mijn pad van 'naar binnen keren'.
Lang heb ik mezelf ontzettend graag willen bewijzen om te voldoen aan de verwachtingen van anderen en de maatschappij. Je moet carrière maken, zoveel mogelijk winnen met sportwedstrijden, een huis kopen, een gezin stichten, je moet gewoon doen zoals iedereen doet en niet te gek. Mijn vriend Marko heeft mij altijd geïnspireerd om je eigen plan te trekken en daarop te vertrouwen. Toen ik in Amsterdam ging wonen, ontdekte ik zoveel mogelijkheden. Ik maakte nieuwe vrienden die mij allemaal iets leerde vanuit hun eigen authenticiteit. En ik ontdekte Yoga. Ik weet nog toen ik voor het eerst in een yogales zat, dat de lerares zei 'Dit is jouw pad, jouw lichaam, je hoeft niet te presteren, alleen maar doen wat jouw lichaam aan kan!' Er ging een wereld voor mij open. Echter, ook die nieuwe wereld van spiritualiteit ging heel snel en ik verviel weer in mijn oude patroon 'aanpassen'. Wat andere deden op het gebied van spiritualiteit wilde ik ook: yoga, healings, trainingen, retreats, oneindig veel boeken lezen. Hierdoor kreeg ik steeds het gevoel 'ik doe het niet goed!'. Spiritualiteit werd een streven.
Na bijna een jaar in in een yurt te hebben gewoond in de bergen in Spanje, heb ik echt innerlijke rust gevonden. Ik voel me ontspannen, energiek, in flow. Ik ben gestopt met moeten en volg mijn intuïtie die vanzelf leidt tot hele mooie successen. Dat is voor mij een levenswijze geworden en inmiddels vanzelfsprekend. Ik zie en ervaar dat alles mogelijk is, dat ik kan zijn wie ik wil zijn en kan doen wat ik wil doen. Wij (Marko en ik) horen inmiddels vaak van anderen terug dat we zo vindingrijk zijn. Dat vind ik een mooie eigenschap. Wij zien problemen als uitdagingen om op te lossen. Een mindset die gericht is op groei!

LEUKE WEETJES
-
Momenteel woon ik in Amsterdam samen met mijn man Marko. En we zijn in januari 2023 papa en mama geworden van ons dochtertje Luna.
-
Ik hou van dieren. Ik heb voor heel veel dieren gezorgd, voornamelijk honden en katten.
-
Ik speel bijna geen sportwedstrijden meer ondanks mijn fanatisme en competitieve instelling. Ik kies tegenwoordig voor beweging in de vorm van hiken, zwemmen, surfen, yoga en duiken.
-
Yoga doe ik bijna dagelijks vanuit huis.
-
Op z'n tijd speel ik een potje Padel voor de lol waar ik erg van geniet, toch nog een beetje balsport.
-
Mijn laatste mooie langere reis was naar Costa Rica waar we 4 weken hebben rond getrokken in een jeep met daktent.
-
Marko en ik hebben het eerste TUKTUK toernooi gewonnen in Sri Lanka.
-
Ik geef ook ontspanningsbehandelingen.
-
Ik houd van een goed glas rode wijn op z'n tijd
-
Ik spreek het liefst één-op-één af met mensen, want ik houd van diepgang.
-
Ik kan genieten van een goed boek.
-
Ik houd van verkleden: ik ben opgegroeid met carnaval in het zuiden!
-
In de zomer ga ik graag naar een festivalletje en ontmoet ik veel nieuwe mensen